Tag
Tydzień wakacyjny, letni, upalno-burzowy – w sumie nic nadzwyczajnego się nie działo… poza kościelnym trzęsieniem ziemi i erupcją emocji w kato-internecie, co sprawiło, że środkowy temat tego wpisu jest nieproporcjonalnie długi, godzien oddzielnego artykułu. Jeśli, drogi Czytelniku, tych emocji nie…
W Polsce powstał miniserial o dramacie poronienia, który może być szansą na uzdrowienie rozmowy na ten temat w naszych rodzinach; papież Franciszek znów został wykorzystywany jako młot na „polską nienawiść”; powoli przymierzamy się do powrotu do szkoły. Tak mi się…
Sytuacja w Kościele po liście arcybiskupa C.M. Viganò jest, delikatnie mówiąc, nieciekawa, jakby jej z różnych stron nie pudrować. Wiele pytań, jakie ze sobą niesie, wątpliwości, niedopowiedzeń, a przede wszystkim sposób rozwiązania tego kryzysu przez Stolicę Apostolską – sprawiają niekiedy…
Światowe Dni Młodzieży 2016 dobiegły końca. Ich istotą – tak zostały pomyślane – jest spotkanie młodych z papieżem. Franciszek jest trudnym papieżem – według mnie nieidealnym, prostym, takim który się poddał. I to jest wspaniałe!
Wydawało się, że więcej o Bożym Miłosierdziu od św. Jana Pawła II nie można powiedzieć, że nie można go głosić silniej, uporczywiej, mocniej. Franciszek pokazuje, że można. To mocno niweluje mój „problem” z obecnym papieżem.
W przyszłym roku w Krakowie odbędą się XXIX Światowe Dni Młodzieży. Tydzień wcześniej (20-25 lipca 2016) odbędą się Dni w Diecezjach. Oto pięć powodów (według mnie), dla których warto zaangażować się w przebieg tego niezwykłego czasu.
Franciszek Kiepski czy Franciszek Wspaniały? Którą etykietkę wybierasz, uparcie powtarzając, że jest właśnie tak, a powinno być „inaczej”? Wysil się i spróbuj przyjąć, że nie masz racji. A później zapomnij o tym podziale.
Coś dziwnego się dzieje, coś, czego do końca nie rozumiem, nie pojmuję, nie ogarniam: o czym trudno mi jest nawet pisać, aby dobrze nazwać swoje odczucia. Dlatego w tym miejscu będzie nieco dłużej niż zwykle, bo jakoś nie potrafię tego…
W Dniu Dziadka moich prawdziwych dziadków mogę odwiedzić już, niestety, tylko na cmentarzu. Mam jednak wyjątkowe szczęście żyć w „czasach dwóch papieży”, a dzięki temu otrzymuję od Kościoła dwóch wyjątkowych dziadków – różnych od siebie, jak to często w rodzinie…